Sinonimi e Contrari Friulani

disgraciât adi., s.m.

  1. [it. avverso1 adi.] (che al è negatîf) al è stât un episodi sfortunât o ancje disgraciât
    sinonims
    aviers, contrari, negatîf, nemì, ostîl
    contraris
    bon, fortunât, propizi, prospar
  2. [it. disgraziato1 adi.] (persone plene di scalogne) jessi disgraciâts o ancje disditâts
    sinonims
    brut, disformât, dissedrât, indât, infeliç, malformât, malintopât, scalognât, strupiât
    contraris
    beât, benfatin, biel, content, feliç, fortunât, gloriôs, graciât, graciôs, ninin, venturât
    (cdn. cun pidiments fisics o cun infermitâts gravis) nassi disgraciâts
    sinonims
    brut, disformât, dissedrât, malformât, strupiât
    contraris
    benfatin, biel, graciât, graciôs, ninin
    (tes frasis escl.) puarete, e à un disgraciât di om!
  3. [it. disgraziato1 adi.] (di alc, che al à vût une brute conclusion)
    sinonims
    cancar, disditât, disgrât, displasevul, dolorôs, indât, infeliç, lagrimôs, lancurôs, malabiât, malandret, mareôs, neri, passionôs, penôs, scalognôs, signestri
    contraris
    fortunât, gjoldibil, gustôs, plasevul, venturât
    (di alc, che al provoche dolôr, infelicitât)
    sinonims
    disditât, dolorôs, indât, infeliç, lagrimôs, lancurôs, malabiât, passionôs, penôs
    contraris
    fortunât, gjoldibil, gustôs, plasevul, venturât
    (timp plen di disgracie) al è un periodi disgraciât
    sinonims
    neri
    contraris
    fortunât, gjoldibil, gustôs, plasevul, venturât
    (di alc, che nol à fat sucès)
  4. [it. disgraziato1 adi.] (dûr di risolvi)
    sinonims
    imberdeât
  5. [it. disgraziato1 adi.] (di persone cence finece, di malcreance)
  6. [it. disgraziato1 s.m.] (persone che e fâs dûl, compassion) al è dome un puar disgraciât o ancje un puar biât
    sinonims
    cruziât, disditât, gramât, indât, infeliç, maldestinât, miserabil, miserevul, puar
  7. [it. disgraziato1 s.m.] (persone disoneste o incivîl) un disgraciât i à robât la borse, un disgraciât i à çocade la machine e al è lât vie
    sinonims
    anime danade, budiel, carognôs, delincuent, ferabut, galere, galiot, infam, inicui, malin, manigolt, necuitôs, ribalt, sfondron, trist
    contraris
    dret, galantom, just, onest
  8. [it. disperato s.m.] (cui che nol à un franc)
    (cui che nol à nuie di pierdi)
  9. [it. disperato s.m.] (in paragons, par indicâ un grant impegn o un grant sfuarç) al lavore simpri come un disgraciât
  10. [it. dissipato adi., s.m.] (che, cui che al fâs une vite plene di viziis e di straçariis) une briade di zovins disgraciâts
  11. [it. dissipato adi.] (che al mostre viziis e straçariis)
  12. coloc. [it. iellato adi.] (plen di sfortune, di disgraciis)
    contraris
    fortunât, prospar
  13. fam. [it. iettato adi.] (che al à vût une sfortune)
    contraris
    fortunât
    (che al è perseguitât de sfortune)
    contraris
    fortunât
  14. [it. infelice adi., s.m. e f.] (che, cui che al è batût de sfortune e al vîf tun stât gram materiâl o morâl) al jude i disgraciâts
    sinonims
    disfortunât, gram, malindât, malintopât
  15. [it. infelice adi.] (caraterizât de infelicitât, plen di aviliment e soference)
    sinonims
    aviers, avilît, basot, contrari, cruziât, disfortunât, dolorôs, grot, indât, lagrimôs, lambicant, lambicât, lancurôs, ledrôs, malabiât, malinconic, malindât, malintopât, mendic, meschin, miserabil, miserevul, passionât, passionôs, paturniôs, penôs, scalognôs, signestri, suturni, tormentôs
    contraris
    beât, content, favorevul, feliç, gaiôs, gaudiôs, gjoldôs, gjubiâl, gloriôs, legri, ligriôs, morbinôs, ridint, venturât
  16. [it. infelice adi.] (contrari ai desideris o a lis spietis, disfortunât)
    sinonims
    disfortunât, indât, negatîf, scalognât, vignût mâl
    contraris
    beât, content, feliç, fortunât, gloriôs, induvinât, positîf, venturât
  17. [it. infelice adi.] (no just pal moment o pal fin)
    sinonims
    fûr di lûc
    contraris
    feliç, induvinât, just, momentôs, venturât
  18. [it. intempestivo adi.] (che al ven dit o fat, che al sucêt tal moment sbaliât) un coment disgraciât
    contraris
    just, momentôs, oportun
  19. [it. malcapitato adi., s.m.] (che, cui che si cjate par câs intune situazion dure o intrigose)
    sinonims
    puaret, puarin
    contraris
    fortunât
  20. [it. meschino adi., s.m.] (che, cui che al è intune situazion di disgracie o di patiment)
    sinonims
    barbin, biadaç, disdetât, mendic, meschin, mingul, pitoc, scachît, strissinît
    contraris
    content, fortunât
  21. [it. miserando adi.] (che al fâs dûl, che al merete compassion)
    sinonims
    disditât, disfortunât, patetic, sfortunât
    contraris
    bon, ecelent, fortunât, invidiabil
  22. [it. misero adi.] (di cdn., batût di dolôrs, malans, disgraciis morâls e materiâls, ancje s.m.)
    sinonims
    gram, meschin, misar, puar
    (di cundizion, no buine)
    sinonims
    meschin, puar
  23. [it. poveruomo s.m.] (cui che al fâs dûl pe puaretât o pes disgraciis che al à patît)
    sinonims
    biât
  24. [it. scellerato adi.] (che al à un naturâl trist, che al fâs azions crudêls o cence moralitât)
    sinonims
    disditât, empi, nefant, perfit, trist
  25. [it. scellerato adi.] (puartât pe tristerie)
    sinonims
    disditât, empi, nefant, perfit, trist
  26. [it. scellerato adi.] (di alc, che al mostre tristerie o imoralitât)
    sinonims
    disditât, empi
  27. [it. scellerato adi.] (che al à cualitât o cundizion scjadinte) al è stât un viaç disgraciât
    sinonims
    deludent, selerât
  28. [it. scellerato s.m.] (persone di tristerie o imoralitât grandis, ancje tant che epitet scherçôs) jessi un disgraciât, no tu âs studiât, tu sês propit un disgraciât!
    sinonims
    canaie, carogne, danât, disditât, empi, trist
  29. [it. sciagurato adi., s.m.] (che, cui che al è simpri tormentât de sfortune) chel puar disgraciât al è colât une altre volte
    sinonims
    disdetât, disfortunât
  30. [it. sciagurato adi.] (che al fâs nassi disgraciis e disfortunis)
    sinonims
    disfortunât
    (di une dade di timp, che a sucedin dome disgraciis)
    sinonims
    disfortunât
  31. [it. sciagurato adi., s.m.] (trist, cence moralitât) un fi disgraciât
  32. coloc., iperb. [it. sciagurato adi., s.m.] (che, cui che al à une maniere di compuartâsi azardade) tu âs amîs disgraciâts
  33. coloc., iperb. [it. sciagurato adi.] (che al provoche fastidis) un incuintri disgraciât
  34. [it. sconsiderato adi., s.m.] (che, cui che al fâs o al fevele cence pensâ)
    sinonims
    çurli, imprudent, irazionâl, iriflessîf, starlocj, sturnît
    contraris
    acuart, caut, cautelôs, di sest, di sintiment, judiziôs, prudent, razionâl, resonevul, riflessîf
  35. [it. sconsiderato adi.] (fat cence pensâ)
    sinonims
    çurli, imprudent, irazionâl, iriflessîf, starlocj, sturnît
    contraris
    acuart, caut, cautelôs, di sest, di sintiment, judiziôs, pensât, prudent, razionâl, resonât, resonevul, riflessîf
  36. fam. [it. sfigato adi., s.m.] (che al à sfortune)
    contraris
    fortunât
  37. fam. [it. sfigato adi.] (di alc, colpît de sfortune)
    contraris
    fortunât
  38. [it. sfortunato1 adi.] (che nol à vût bon risultât, che nol à vût sucès) un afâr disfortunât o ancje disgraciât
    sinonims
    malintopât, scalognât, sfortunât, sventurât
    contraris
    fortunât, venturât
  39. [it. sventurato adi., s.m.] (che, cui che al è tocjât de disgracie, de sfortune, de sventure)
    sinonims
    maldestinât, sfortunât
  40. [it. sventurato adi.] (che al puarte une disgracie) un câs disgraciât
    sinonims
    maldestinât, sfortunât
  41. [it. sventurato adi., s.m.] (che, cui che si compuarte mâl)