Dizionario delle Forme

Il dizionario fornisce la flessione (cioè la coniugazione per i verbi e la declinazione pre i nomi) del lemma cercato.

iritâ v.

INDICATÎF
  Presint Imperfet Passât Futûr sempliç
jo o  iriti  iritavi  iritai  iritarai 
tu tu  iritis  iritavis  iritaris  iritarâs 
lui al / jê e  irite  iritave  irità  iritarà 
nô/noaltris o  iritìn  iritavin  iritarin  iritarìn 
voaltris/Vô o  iritais  iritavis  iritaris  iritarês 
lôr a  iritin  iritavin  iritarin  iritaran 
CONIUNTÎF
  Presint (I forme) Presint (II forme) Imperfet
jo o  iriti  iritedi  iritàs 
tu tu  iritis  iritedis  iritassis 
lui al / jê e  iriti  iritedi  iritàs 
nô/noaltris o  iritìn  iritedin  iritassin 
voaltris/Vô o  iritais  iritedis  iritassis 
lôr a  iritin  iritedin  iritassin 
CONDIZIONÂL
jo o  iritarès 
tu tu  iritaressis 
lui al / jê e  iritarès 
nô/noaltris o  iritaressin 
voaltris/Vô o  iritaressis 
lôr a  iritaressin 
IMPERATÎF
   
tu  irite 
   
nô/noaltris  iritìn 
voaltris/Vô  iritait 
   
PARTICIPI PASSÂT
  Singolâr Plurâl
Masculin iritât iritâts
Feminin iritade iritadis
GJERUNDI
iritant